عاشقی می تواند بازی کثیفی باشد

دو الکترون هیچ گاه عاشق یکدیگر نمی شوند. چرایش را همه می دانند جز آن دو الکترون  نادان و همواره در تلاش برای رسیدن از هم دور می شوند.  

الکترونها برای تحریک حسادت یکدیگر از پروتون بیچاره به عنوان مهره استفاده می کنند. چه می داند پروتون که در چه دامی افتاده است و هیچ وقت هم نخواهد فهمید و گمان می برد که خود بوده الکترون را به دام انداخته است که جاذبه را طلیعه رسیدن می داند و عشق را مقدمه همدلی و همراهی و دلبستگی و دوست داشتن. اهای پروتون نادان ! بیدار شو .

آهای الکترونهای دساس سیاس که پروتون ساده دل را به قمارکثیف عاشقانه خود کشانده اید! بدانید و آگاه باشید که بی نیروی عشق ناب پروتون به نامنتهایی ناشناخته پرتاب می شدید و بی نیروی اشکهای زلال پروتون از فراق به اسارت می بردنتان.  

شما مگسان گرد شیرینی پروتون را و هسته را نه از برای خودش که برای آماده ساختن محیطی برای عشق بازی کور و بیمارگونه تان می خواهید. تف بر شما باد.