حماسه مرد نقال

نقال سپید موی خیره بر آتش٬ این حماسه را اینگونه پایان داد:

"سینه سرخ کوچک ٬سرمایِ سختِ زمستان را تنها با امید به گرمایِ مطبوع بهار به جان میخرید. اما کسی به او نگفته بود که پس از آن گرما دوباره سرمایی خواهد بود و او می بایست درین کارمای فصول ٬تنها شایستگی رسیدن به نیروانا را کسب میکرد"

و اشک از چشمانش جاری شد...